गैरसरकारी सङ्घसंस्थामा नेतृत्वदायी भूमिकामा रहेर काम गर्नुभएकी आचार्यले जीवन बीमा कम्पनीमा अभिकर्ताको भूमिकाबाट शाखा र क्षेत्रीय कार्यालयको समेत नेतृत्वदायी भूमिका निर्वाह गर्नुभएको छ । अपाङ्गता भएर पनि आफ्नै सङ्घर्षबाट आफ्नै खुट्टामा उभिनुभएकी आचार्यले घरपरिवारको घरखर्च आफैँ जुटाएर समाजमा सकरात्मक सन्देश दिनुभएको छ । “मेरो एक हात नभएपछि धेरैले दयाभावले हेर्ने गर्थे, परिस्थितिले पनि हामीलाई अति नै थिचेको थियो, यति ठूलो परिवारको खर्च जुटाउने कुनै आधार थिएन, अन्तमा मेरै सङ्घर्षले परिवारको भरथेग गर्न सकेँ”, उहाँले भन्नुभयो ।

जीवनभर आफू बाँच्ने र परिवार पाल्ने सङ्घर्षमा समर्पित गर्नुभएकी आचार्य आत्मबल र समाजको प्रेरणा जीवनको असल मार्गदर्शन बन्ने गरेको अनुभूति सुनाउनुहुन्छ । बायाँ हात नभए पनि आचार्य खेत रोप्ने, घाँस काट्नेगायत घरायसी काम गर्न सक्नुहुन्छ । सामाजिक क्षेत्रमा उहाँ अन्य साधारण व्यक्तिभन्दा बढी सक्रिय हुनुहुन्छ । मिठो बोली, सरल व्यवहार र आँटिलो स्वभाव उहाँका विशेषता हुन् ।

“जीवनमा धेरै अप्ठेरा आउँदा रहेछन्, त्यसबेला निरास भइँदोरहेछ, तर आफूलाई कमजोर बनाउन नहुने रहेछ, आफूभन्दा कमजोरसँग तुलना गर्दै आत्मबल बढाउँदै आफूलाई पुनः लयमा फर्काउन र हिँडाउन सकियो भने जतिसुकै अप्ठ्यारा पनि सजिलै पार गर्न सकिँदो रहेछ, मेरो जीवनको उतारचढावले यही सिकायो”, आचार्यले भन्नुभयो । उहाँले समाजमा महिलाहरू प्रत्यक्ष रोजगारमा कम आबद्ध हुने भएकाले पनि लैङ्गिक र घरेलु हिंसाजन्य घटना बढ्ने भएकाले आफ्नो खर्च आफैँ जुटाउने बाटोमा सक्रिय बन्न आवश्यक रहेको बताउनुहुन्छ । फजुल खर्च कम गर्ने, अप्ठेरा समस्या र जीवनमा समयको व्यवस्थापन गर्न सकियो भने हरेक व्यक्ति आत्मनिर्भर बन्न कसैले रोक्न नसक्ने उहाँको ठम्याइ छ ।

समाजमा फरक क्षमता भएका व्यक्तिलाई परिवार, समाज, संस्थामा व्यक्तिको अवस्थाअनुसारको व्यवस्था मिलाइदिन सकेमा अपाङ्गता भएका व्यक्तिले पनि साङ्ग व्यक्तिसरह कार्यसम्पादन गर्न सक्ने आचार्य बताउनुहुन्छ । अपाङ्गता भएकी आचार्य आत्मनिर्भर बनेर परिवारको आर्थिक स्रोत जुटाउने काम मात्र गर्नुभएन, समाजमा महिलालाई आर्थिक सशक्तीकरणमा सङ्गठित गर्ने अभियन्तासमेत हुनुहुन्छ । म्याग्दी सदरमुकाम बेनीमा महिलाहरूको मात्र लगानी र व्यवस्थापनमा सञ्चालन हुनेगरी दिदीबहिनी सहकारी स्थापना गर्न आचार्यले नेतृत्वदायी भूमिका खेल्नुभएको थियो ।

सहकारीको अध्यक्ष हुँदा आचार्यले मुठ्ठीदान अभियान सञ्चालन गरेर गरिब, विपन्न र अशक्त व्यक्तिलाई सहकारीमार्फत सहयोग गर्ने परोपकारी अभियान सुरुआत गर्नुभएको थियो । दिदीबहिनी सहकारीले अहिले पनि मुठ्ठीदान अभियानलाई निरन्तरता दिएको छ । अपाङ्गतालाई दयाको भावले हेर्नुभन्दा अवसर र भूमिकामा प्राथमिकता दिन सकेमा अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूले पनि साङ्गसरह नै काम गर्न सक्छन् भन्ने सन्देश आचार्यले दिनुभएको छ । उहाँ अहिले महिला, बालबालिका र अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको सशक्तीकरणका लागि सामाजिक अभियन्ताका रूपमा सक्रिय हुनुहुन्छ । लामो समय गैरसरकारी संस्था र जीवन बीमा कम्पनीको जागिरे जीवनबाट विश्राम लिनुभएकी आचार्य यतिबेला जन्मथलोमा अग्र्यानिक कृषि उत्पादन अभियानमा लाग्नुभएको छ । रासस