तपाई यो व्यवसाय बाट सन्तुष्ट हुनुहुन्छ ?
सन्तुष्ट भन्ने कुरा आ–आफ्नो मानसिकता भरपर्ने कुरा हो । केही नहुनुभन्दा केही प्रगति हुनुलाई मैले सन्तुष्टीको मापनको रुपमा लिने गरेको छु । यो मानिसको स्वभाव र महत्वाकांक्षामा पनि भर पर्दछ ।

सुनचांँदी व्यवसायमा पहिले र अहिलेमा के फरक पाउनु भएको छ ?
अहिलेको २१ औं शताब्दीमा हरेक कुराहरु परिवर्तन छन् ,गतिशिल छन् । सूचना प्रविधिको द्रुत विकासले विश्व एउटा गाउंँजस्तो भएको छ । हरेक कुरा गतिशिल भएजस्तै यो व्यवसायमा पनि व्यापक परिवर्तन आएको छ । यसका ग्राहक उपभोक्तामा पनि परिवर्तन हुंँदै आएको देखेको छु । पहिले यो व्यवसायमा एउटा सानो कुनामा साहु आफैंले एकै प्रकारका गहना बनाएर बिक्री गर्ने चलन थियो । त्यति धेरै डिजाइन हुन्थेनन । सबै हातलेनै बनाएर दिनुपथ्र्यो । तर मानिसका ईच्छा आवश्यकता संँगै यो व्यवसायलाई पनि हामीले कहींँ न कहीं रुपमा प्रविधिसंँग जोडेका छौं । सुनलाई मेशीन बाट बनाएर विभिन्न आकृति डिजाईन निकालेर हामीले पस्किरहेका छौं । भने आफ्नो पसल, शोरुमलाई आकर्षित गर्नेदेखि लिएर व्यवसाय विस्तार देखि साजसज्जावट गर्नेक्रम पनि बढ्दो छ ।
पहिले औलामा गन्ने मात्र पसलहरु हुन्थे सिमित स्थानमा सुनचांँदीका पसल हुन्थे अहिले त्यो अवस्था छैन । यो व्यवसाय पनि शहरदेखि गाउंँसम्म विस्तार भएको छ । यसमा प्रतिस्पर्धा पनि उत्तिकै छ ।

यस व्यवसायलाई राज्यले र नागरिकले हेर्ने दृष्टिकोण संकिर्ण छ । किन ?
कुनै न कुनै व्यवसायको आफ्नै नियम, मापदण्ड, मान्यता हुन्छन । यो एउटा संवेदनशील र जोखिम व्यवसाय पनि हो । यो व्यवसायलाई हेर्ने दृष्टिकोण सबैको एउटै नहुन सक्छ । मानौं कुनै बेला कुनै एक दुई व्यवसायीले गल्ती गरेका उदाहरण पनि छन् । तर सबैलाई एउटै तुलामा हालेर जोख्नु त न्यायोचित भएन नि ? झुठो कुरा दिर्घकालिन हुदैन, कालान्तरमा एक दिन एक दिन सत्य बाहिर निस्कन्छनै । पछिल्लो समय मानिसहरु सचेत शिक्षित बन्दै गईरहेका छन । हामी व्यवसायी पनि उत्तिकै सजक छौं । जसका कारण ग्राहकहरुको माया सदभाव विश्वासका कारण हामी अहिलेसम्म निरन्तर यही व्यवसायमै छौं ।

कतिपय पसलहरुमा गहना किन्दा पनि जर्ती धेरै काटियो, बिक्री गर्दा पनि जर्ति धेरै काटियो भन्ने आम गुनासो आउंँछ ? के यो सत्य हो ?
हामीले आफ्नो राजीखुशीले जर्ती बढी गर्ने भन्ने हुदैन सुनचांँदी व्यवसायी महासंघले तोकेका मापदण्ड नियम र परिधिभित्र रहेर हामीले काम गर्दै आएका छौं । हामीमा अहिलेसम्म त्यस्तो कुनै गुनासो एवं समस्या आएको छैन । हामीले ग्राहकलाई गहना पनि किन्दा होस वा विक्री गर्दा चित्त बुझाएर काम गरिरहेका हुन्छौं । हामी हाम्रो व्यवसायको ब्राण्ड अनि गुणस्तरीयता माथि कटिबद्ध छौं ।

यस व्यवसायका चुनौति तथा समस्याहरु के के छन ?
कुनैपनि क्षेत्र व्यवसाय पेशामा जहाँसुकै समस्या चुनौति हुन्छन नै यो नौलो विषय पनि होइन । तर समस्या कहांनिर बढी छ र समस्याको समाधान कसरी गर्न सकिन्छ भन्ने महत्वपूर्ण विषय हो । यो आफैमा चुनौति र जोखिमको व्यवसाय हो । लगानी पनि यस क्षेत्रमा प्रशस्त गर्नुपर्छ । अन्र्तराष्ट्रिय बजारमा पनि यसको अलग्गै सुनको स्थान र महत्व छ । तर विदेशमा गरिने यही व्यवसाय र नेपालमा गरिने व्यवसायमा आकाश पातालको फरक छ ।
यहांँ व्यवसायी मैत्री र लगानीमैत्री वातावरण नै छैन । नत सरकारको नीति नियम ऐन कानुननै सुनचांँदी व्यवसायी मैत्री छ । अर्को कुरा मुख्य समस्या भनेको यो व्यवसायमा चाहेको बेला न आवश्कता अनुसार सुन खरीद गर्नसक्छौ नत बिक्रीनै गर्न सक्छौं । माग बढ्दा सुनको अभाव हुने र माग नहुंँदा सुनको मुल्य सस्तो हुने भएका कारण हामी दोहोरो तेहेरो मारमा छौं । जसरी आम नागरिकले बाहिरबाट देखेजस्तो यो व्यवसाय सञ्चालन गर्न सजिलो छैन । यो व्यवसायमा पनि हाम्रो आफ्नै व्यथा र पीडाहरु छन ।

अन्त्यमा, निशेधाज्ञा खुकुलो भएसंँगै हरितालिका तीज पनि नजिकिदै छ तपाई आफ्ना सेवाग्राही एवं स्वदेश तथा तथा विदेशका बस्ने नेपालीहरुलाई के भन्न चाहनुहुन्छ ?

निशेधाज्ञा खुकुलो भएसंँगै हामी व्यवसायीलाई पनि अहिले केही राहत मिलेको अनुभव भईरहेको छ । हुन त सारा विश्वलाइनै कोभिडले तहसनहस पारिरहेकै छ । तत्काल कोही पनि पहिलेकै अवस्था आउन सक्दैनन । तर पनि हामी कोभिडसंँग जुध्दै बाच्नुपर्ने अवस्था छ । अझैपनि यसले कति समय दुः ख दिने हो थाहा छैन । अर्को कुरा कोभिड नियन्त्रण राज्यको एक्लो प्रयासले सम्भव पनि छैन । हामी आम नागरिक पनि अझै सचेत हुनु आवश्यक छ । अब विस्तारै नेपालीहरुको चाडपर्व आउँदैछ । देश विदेशमा बस्नु हुने नेपाली दाजुभाई तथा हाम्रा ग्राहक वर्गहरुमा आउंँदै गरेको हरितालिका तीज , दशै एवं तिहारको शुभकामना व्यक्त गर्न चाहन्छु । जे जस्तो भएपनि कोभिडसंँग बचेर चाडपर्व मनाउनु होस् ।जहांँ हुनुहुन्छ स्वस्थ , मस्त र खुशी रहनुहोस । धन्यवाद !